Ένα θέμα το οποίο θα μπορούσε να αξιοποιηθεί σε ενότητες των οικονομικών μαθημάτων όπως οι ιδιότητες των αναγκών, οι μορφές ανεργίας ή ακόμη και η «δημιουργική καταστροφή», είναι η αναφορά σε επαγγέλματα που χάθηκαν στον χρόνο ή τα συναντάμε σπανιότερα στη σύγχρονη εποχή ή που εξελίχθηκαν διαφορετικά λόγω της τεχνολογικής ανάπτυξης και της συνεπαγόμενης διαφοροποίησης των ανθρώπινων αναγκών.
Επαγγέλματα όπως ο
θυρωρός, ο τσαγκάρης, ο ράφτης, η πλύστρα, η μαμή, ο ράφτης, ο μυλωνάς, ο εισπράκτορας
στα λεωφορεία κ.α., εξαφανίστηκαν ή εξελίχθηκαν. Επίσης, επαγγέλματα, όπως ο
πλανόδιος εφημεριδοπώλης, μανάβης, παλιατζής (που αγοράζει παλιά από ανθρώπους
που έχουν ανάγκη χρημάτων), ή ο λούστρος, ο παγοπώλης, ο γαλατάς, ο πραματευτής
κ.α. δεν εμφανίζονται σήμερα στους δρόμους των πόλεων, ενώ έναν λατερνατζή ή
έναν αμαξά συναντάμε μόνο στα τουριστικά μέρη για τις ανάγκες ψυχαγωγίας των επισκεπτών τους.
Από τον θησαυρό του
παλιού ελληνικού κινηματογράφου, απολαύστε σε δύο βίντεο του καναλιού Kastalia ένα
αφιέρωμα σε αυτά τα χαμένα επαγγέλματα.
